Η εκκλησιαστική μας κοινότητα ιδρύθηκε το 1994. Η βασική προϋπόθεση και ο λόγος δημιουργίας της ήταν η ενεργή μετανάστευση των Ποντίων από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι οι άνθρωποι αυτοί στην πλειοψηφία τους ήταν αναθρεμμένοι στους κόλπους της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μετά την άφιξη τους στην Ελλάδα, όλος αυτός ο κόσμος προσέτρεξε στις εκκλησίες, ανύποπτος για το γεγονός ότι δίπλα στις κανονικές ενορίες υπάρχουν και μη κανονικές – σχισματικές.
Τότε, η Ελληνική Εκκλησία, εφιστώντας την προσοχή της στο γεγονός ότι πολλοί εκ των ανθρώπων αυτών παραπλανήθηκαν και άρχισαν να διασκορπίζονται στις διάφορες παρατάξεις των σχισματικών, έλαβε την απόφαση δημιουργίας μιας ενορίας, η οποία θα λειτουργούσε με το Παλαιό Εορτολόγιο και εν μέρει στην Σλαβονική Εκκλησιαστική γλώσσα, ενώ ταυτόχρονα, θα υπαγόταν στην δικαιοδοσία της Ελλαδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Για το σκοπό αυτό, προσκλήθηκε ο πρωτοπρ. Γρηγόριος Πιγκάλοβ, στον οποίον και ανατέθηκε το έργο δημιουργίας της ενορίας.
Αρχικά λειτουργούσαμε στον Ι.Ν. Αγίου Μεγαλομ. Παντελεήμονα του Ιαματικού της οδού Αχαρνών (στο κάτω Παρεκκλήσι του) υπό την σκέπη και προστασία του Προϊσταμένου του, αρχιμ. Προκοπίου Πετρίδη (νυν Θεοφ. Επισκόπου Χριστιανουπόλεως), ο οποίος βοήθησε πολύ την νέα κοινότητα. Σταδιακά, στη διάρκεια των δέκα ετών, όταν η κοινότητά μας απέκτησε πλέον ένα ικανοποιητικό αριθμό ενοριτών, αποφασίσαμε να ψάξουμε ένα οικόπεδο για την ανέγερση δικού μας Ναού.
Το κύριο έργο και η αποστολή της ενορίας μας είναι να ενημερώνουμε σχετικά με το παλαιοημερολογίτικο ζήτημα τον ρωσόφωνο πληθυσμό, ο οποίος έχει πέσει θύμα εκμετάλλευσης από τις διάφορες ομάδες των σχισματικών. Στη διάρκεια των έξι ετών, σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, όταν η κοινότητα επιτέλους απέκτησε το δικό της Ιερό Ναό, είχαν γίνει αρκετά πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση. Το πιο σημαντικό για μας είναι να πετύχουμε την επιστροφή στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας εκείνων των οικογενειών οι οποίες, πολλές φορές άθελά τους ή και εν αγνεία, βρίσκονταν υπό την επιρροή των σχισματικών «ιερέων» και βάφτισαν σε αυτούς τα παιδιά τους. Αυτούς τους ανθρώπους, εμείς, μέσω των κηρυγμάτων ή ιδικής κατηχήσεως, τους επιστρέφουμε στο σωστό δρόμο ενώ τα παιδιά τους, δια μέσω του Ιερού Χρίσματος, τα επαναφέρουμε στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Εξίσου σημαντικό για μας είναι να καταστήσουμε σαφές σε όλους τους κατοίκους της περιοχής εκείνον τον σύνδεσμο ο οποίος συνδέει και ενοποιεί ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο.
Ακριβώς προς το σκοπό αυτό τακτικά ομάδες προσκυνητών από την ενορία μας, επισκέπτονται τα σημαντικότερα, για κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό, μέρη όπως η Αγία Γη των Ιεροσολύμων, η Ιερά Μονή του Ντιβέγιεβο με τα θαυματουργά λείψανα του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ, η Λαύρα Αγίας Τριάδος-Αγίου Σεργίου Μόσχας, όπου γίνονται δεκτοί μόνο οι ανήκοντες στην κανονική Εκκλησία ιερείς και προσκυνητές.
Το ίδιο τακτικά προσπαθούμε να μεταφέρουμε στον Ιερό μας Ναό ιερά λείψανα διαφόρων Αγίων. Χάρη στις δικές μας προσπάθειες πραγματοποιήθηκε ένα ορόσημο, για τις δυο Τοπικές Εκκλησίες, γεγονός, τα Ιερά Λείψανα του Οσίου Πατρός ημών Σεραφείμ του Σαρώφ για πρώτη φορά επισκέφθηκαν την Ελλάδα και χιλιάδες Έλληνες είχαν την ευκαιρία να προσευχηθούν μπροστά στα χαριτόβρυτα λείψανά του. Επίσης στο Ναό μας, προς προσκύνηση των πιστών, είχαν μεταφερθεί τα λείψανα του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού. Εξαιτίας των εκδηλώσεων αυτών την εκκλησία μας επισκέφτηκε πλήθος ανθρώπων. Μας είχαν επισκεφτεί ακόμα και οι οπαδοί των διαφόρων σχισματικών παρατάξεων, πολλοί εκ των οποίων, αντιλαμβανόμενοι την αλήθεια για το πού τους οδηγούν οι δικοί τους ψευδοποιμένες, ζητούσαν από μας συμβουλές, βοήθεια, διευκρινίσεις, και συνεργεία για την επιστροφή τους στην κανονική Εκκλησία.
Επίσης το αντικείμενο των ανησυχιών και της μέριμνάς μας αποτελεί η νεολαία μας, την οποία προσελκύουμε στην ενεργή συμμετοχή στην Λατρεία.
Σε όλους είναι γνωστή εκείνη η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρέθηκε η Ελλάδα. Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει ξαφνικά τις δουλειές τους, οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, γι’αυτό στο μέτρο των δυνατοτήτων, η ενορία μας τους βοηθά με παροχή τροφίμων ή με εξεύρεση εργασίας.
Στην Ελλάδα, εκτός από τους Έλληνες, διαβιώνουν πολλοί μετανάστες από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι για διάφορους λόγους βρέθηκαν σε μια ξένη χώρα. Γι’αυτους ο Ναός μας δεν είναι μόνο ένα μέρος προσευχής στην συνήθη Σλαβική γλώσσα και σύμφωνα με το Τυπικό της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπου ο άνθρωπος τρέφεται πνευματικά. Είναι επίσης ένα μέρος, στο οποίο οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να λάβουν μια ηθική υποστήριξη, να συναντήσουν την κατανόηση των συνανθρώπων τους οι οποίοι βρίσκονται στις παρόμοιες καταστάσεις. Έτσι η Εκκλησία συνεχίζει να ενώνει τους ανθρώπους των διαφόρων εθνικοτήτων, να τους τρέφει πνευματικά, και να τους στηρίζει ηθικά και υλικά.
